van Etosha naar Popafalls

Dinsdag 18-09-2018

Het wordt weer een reisdag. Van het prachtige Etosha gaan we naar Otjozondjupa. Het is een afstand van 380 km bij een temperatuur van 38 gr. De Airco van een Duster is niet top maar ja , ieder graadje helpt.. Eigenlijk valt er over deze dag weinig te vertellen. De reis ging soepel tot 9 km voor de lodge waar we moesten wezen. We reden bij een bord, die aangegeven stond in de route beschrijving, het pad op. 6 km verder was de weg doodlopend en kwam er een blanke boer naar buiten. Hij vertelde dat we 9 km te vroeg waren afgeslagen. Wij weer terug en het bewuste zandpad ingereden. Dit was de eerste keer dat wij de 4x4 nodig hadden. Hij trok er ons goed doorheen. We hadden een grote safaritent met uitzicht over de vlakte. Voor het eten werd het vuur aangestoken en schoof iedereen aan om, onder het genot van een lekker koel drankje leuke vakantieverhalen met elkaar te delen. Er waren twee tafels gedekt en hebben we heerlijk onder de mooie sterren hemel met zijn allen  gegeten. Er waren 2 fransen ,2 belgen , 2 engelsen en 4 nederlanders. Al met al een internationaal gezelschap. Na het eten gingen we naar het dorp van de San, de vrouwen een rituele olifantdans voor ons hebben opgevoerd.

Woensdag 19-09-2018

Om 7 uur ontbijten om , om 8 uur naar de bosjesmannen te gaan. Ze vertelden over eetbare planten en bessen. Ze lieten zien hoe je water uit een boom kan opzuigen en lieten een hol van een stekelvarken zien. Ze demonstreerden ook hoe je een valstrik maakt. Dit mochten wij ook namaken. Heel leuk. Nadat de San ons 4 uur hadden verteld hoe ze leefden, werd het tijd om een paar uur te rusten in deze verzengende hitte. Na de lunch werd er nog een demonstratie gegeven hoe je een pijl en boog maakt en voor de dames sieraden. We moesten met onze pijl en boog achter de krijgers aan om te zien hoe ze jaagden.  En uiteraard werd er met dit wapentuig geschoten. ’s Avonds werd er weer gegeten met een leuk (ander) gezelschap.

Donderdag 20-09-2018

Wij wilden vroeg ontbijten want er moest weer een lange afstand overbrugd worden. We gaan naar de Poppafalls in het uiterste noorden van Namibië. We zitten tegen Angola en Zimbabwe aan. Onderweg alleen maar asfalt , dus dat rijdt lekker weg. Veel leven langs deze weg, met veel dorpjes. In ieder dorpje wel een school en kraampjes met sinaasappels of brandhout. Constant geiten en koeien die los liepen en overstaken. We waren on 14:00 uur in ons resort. Even de “watervallen” bekeken en wat gaan drinken. Ons huisje is ontzettend groot, met een terras. Nog even met de kinderen , Sam en Oma gevideo-appt. Hoe is het mogelijk over zo’n grote afstand. Het eten was hier eigenlijk tot nu toe het minste. Op zo’n reis met 17 lodges heb je altijd een hele goede en een wat mindere.  Na het eten de krant gelezen en op tijd gaan slapen, want morgen 2 gamedrives op het programma.

Vrijdag 21-09-2018

Gelukkig schijnt vandaag het zonnetje weer J. Om 7 uur ontbijten en gaan we ons klaarmaken voor de bootsafari. Om 07:45 moesten we ons bij de receptie melden, keurig op tijd daar naar toe. Ze wisten ervan dus wachten we op de gids. Deze komt al snel en gaat wat te drinken (water) halen voor op de boot. Een andere man moet ons een klein stukje stroomafwaarts brengen want het water staat hier te laag. Om 8:00 uur nog niemand, dan wordt er hier en daar naar toegebeld waar hij blijft. Na 10 minuten komt hij dan toch. We hebben de boot helemaal voor ons zelf, we hoeven dus niemand opzij te duwen voor eventuele mooie plaatjes. We gaan eerst stroom afwaarts en al snel wijst de gids ons op verschillende keien in het water die beginnen te bewegen. Er ligt daar een groepje nijpaarden. De Kavangorivier komt vanuit Angola, hij is behoorlijk breed maar door de